Terapia psychodynamiczna jest podejściem psychoterapeutycznym, które koncentruje się na odkrywaniu nieświadomych procesów psychicznych, wpływających na nasze zachowania, emocje i relacje z innymi. Jest oparta na założeniu, że nasze przeszłe doświadczenia, szczególnie te z wczesnego dzieciństwa, kształtują naszą osobowość i sposób, w jaki reagujemy na otoczenie. Kluczowym elementem tego podejścia jest analiza konfliktów wewnętrznych i wzorców relacyjnych, które mogą prowadzić do problemów emocjonalnych.
Jednym z najbardziej znanych współczesnych rozwinięć tej teorii jest TFP (Transference Focused Psychotherapy), czyli terapia skoncentrowana na przeniesieniu według Otto Kernberga. Kernberg, wybitny psychoanalityk, skoncentrował swoje badania na zaburzeniach osobowości. W jego podejściu przeniesienie – czyli zjawisko, w którym pacjent przenosi uczucia i reakcje związane z dawnymi relacjami (np. z rodzicami) na terapeutę – odgrywa kluczową rolę.
Terapia skoncentrowana na przeniesieniu polega na tym, że terapeuta pomaga pacjentowi zidentyfikować i zrozumieć te przeniesienia w czasie rzeczywistym, podczas sesji. Dzięki temu pacjent zyskuje wgląd w swoje nieświadome schematy i sposób, w jaki relacje z przeszłości wpływają na jego obecne życie. Pracując nad tymi dynamicznymi przeniesieniami, pacjent ma szansę na trwałą zmianę, rozpoznając destrukcyjne wzorce i ucząc się nowych, zdrowszych sposobów nawiązywania relacji.
Terapia ta wymaga dużej współpracy i zaangażowania pacjenta, a także cierpliwości, ponieważ zmiany zachodzą stopniowo w miarę odkrywania i przekształcania nieświadomych mechanizmów obronnych. Niemniej są to zmiany strukturalne i stałe, dzięki nim pacjent zaczyna postrzegać świat i relacje w sposób jakościowy, a nie ilościowy. W podejściu tym rekomenduje się cotygodniowe spotkania, nawet dwa w tygodniu.